Μέτσαϊς ή Μέσαϊς, Κουέντιν

(Quentin Messys ή Metsys και Massys ή Matsys, Λουβέν περ. 1465 – Αμβέρσα 1530). Φλαμανδός ζωγράφος. Το 1491 εγκατέλειψε τον τόπο του για να εγκατασταθεί οριστικά στην Αμβέρσα, όπου ίδρυσε τη γνωστή ζωγραφική σχολή. Συνέχισε την παράδοση του 15ου αι., εμπλουτίζοντας διακριτικά την τέχνη του με τους νεωτερισμούς, που δανείστηκε από την Ιταλία και ιδιαίτερα από τον Ντα Βίντσι και τον Ραφαήλ. Τα πρώτα του έργα, που απεικονίζουν Μαντόνες και Σταυρώσεις, φέρουν την έντονη επίδραση της γοτθικής τέχνης. Ανάμεσα στους πιο αξιόλογους πίνακές του συγκαταλέγονται οι Μαντόνες με βρέφος (Βρυξέλλες), Ο μύθος της αγίας Άννας (1507-09, Βρυξέλλες), Ο ενταφιασμός του Χριστού (1508-12, Αμβέρσα), Ο αργυραμοιβός και η γυναίκα του (Μουσείο Λούβρου, Παρίσι) κ.ά. Βασικά γνωρίσματα της καλλιτεχνικής του τεχνοτροπίας ήταν η πλαστικότητα των μορφών, οι κανονικοί τύποι ωραίων γυναικών, τα κλασικά κτίρια, το ακαθόριστο γαλαζωπό φόντο και η ρευστότητα των αποχρώσεων, στοιχεία που μαρτυρούν την ανανέωση της ζωγραφικής. Το καλλιεργημένο περιβάλλον του καλλιτέχνη αντανακλάται στις προσωπογραφίες του Έρασμου (1517, ανάκτορο Μπαρμπερίνι, Ρώμη) και της συζύγου του ζωγράφου (Πινακοθήκη Ουφίτσι, Φλωρεντία). Ο Μ. είχε δυο γιους, οι οποίοι αναδείχθηκαν σε πολύ καλούς ζωγράφους. Πρόκειται για τον Γιαν (1505-1575), τα τελευταία έργα του οποίου συγγενεύουν με εκείνα της σχολής του Φοντενεμπλό (Φλώρα, Αμβούργο) και τον Κορνέλιους (1508-1560), που φιλοτέχνησε πίνακες με λαϊκό και χιουμοριστικό πνεύμα. «Ο αργυραμοιβός και η γυναίκα του», εξαίρετος πίνακας του Φλαμανδού ζωγράφου Κουιντίνου Μέτσαϊς (Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι).